De 40-jarige Mikal woont haar hele leven al in Wieringerwerf. Het polderbos was de plek waar ze als klein kind speelde en waar ze later haar hond uitliet. Nog wat later werd het haar werkplek. Mikal studeerde aan de Agrarische Pedagogische Hogeschool in Dronten en studeerde af richting communicatie voor natuur- en milieuorganisaties. Sinds 2017 is ze verantwoordelijk voor de media en communicatie van het bosgebied. Mikal vertelt maar al te graag en met trots over haar ‘achtertuin’. “Dit natuurgebied bestaat uit twee bossen: het Robbenoordbos en het Dijkgatbos. De twee gebieden zijn verbonden door de Dijkgatweide”, legt Mikal uit. “Bij elkaar goed voor zo’n 750 hectare groen. Ooit was de Wieringermeerpolder een groot meer tussen de kop van Noord-Holland en het eiland Wieringen. Nu is het een prachtig gebied met een rijke natuurwaarde. Je vindt hier een grote variatie aan bomen, paddenstoelen, insecten en zeldzame vogels zoals blauwborsten, baardmannetjes, grutto’s en watersnippen. We hebben hier ook een reeënpopulatie van rond de 100 reeën. En die laten zich goed zien aan de bezoekers! Er wordt namelijk niet op ze gejaagd en de dieren zijn niet schuw richting wandelaars.”

Bossen met twee karakters

De twee bosgebieden hebben ieder hun eigen karakter. “In het Robbenoordbos kun je heerlijk en in alle rust wandelen”, vertelt Mikal enthousiast. “Het Dijkgatbos is een plek voor fietsers en mountainbikers, ruiters en de sportverenigingen. Een fijne plek om actief te zijn. Dit is ook het gebied waar kabouters leven”, glimlacht ze. “Hier vind je namelijk de kabouterroute. Je snapt; kleine kinderen komen hier graag.”

Broedseizoen

Tijdens het broedseizoen wordt de Dijkgatsweide afgesloten voor bezoekers. Mikal legt uit: “Dit doen we om de dieren rust te gunnen. Tijdens deze periode kom ik hier zelf ook niet. Maar de rest van het jaar wandel ik hier elke dag. Het paadje door de Dijkgatsweide is mijn lievelingspad. Wandelen is mijn manier om tot rust te komen, uit mijn hoofd te zijn. Dat geldt natuurlijk voor veel wandelaars. Dit stuk natuur in de polder is voor veel mensen in deze omgeving heel waardevol.”

Uitkijktoren

Wie dieren wil spotten, kan het beste de zes meter hoge uitkijktoren op. “De uitkijktoren van twee etages staat er al sinds 2008 en is een fijne toevoeging aan het gebied”, vertelt Mikal. “Wie de uitkijktoren beklimt, ziet meer en stoort de dieren niet. De toren staat in een gebied vol riet en er wonen hier bijzondere dieren. Met een beetje geluk laat zelfs een vosje zich zien.”

Univé Ledenfonds

De uitkijktoren, gemaakt van hout, is langzaam maar zeker toe aan een renovatiebeurt. De zijkanten moeten worden vernieuwd, net als de vlonderplanken. Voor de veiligheid moeten ook de staanders worden verstevigd. “Om de uitkijktoren veilig te houden is er dus werk aan de winkel”, legt Mikal uit. Het probleem is echter dat we geen budget hebben voor dit soort zaken. Daarom heb ik een aanvraag ingediend bij het Univé Ledenfonds. Ik heb mijn verzekeringen bij Univé Noord-Holland lopen en heb in het verleden weleens een wandeling voor de leden uitgezet. Ik weet dat Univé mijn visie rond het onderwerp wandelen deelt; wandelen is goed voor je conditie, mentale welzijn en het verhoogt je levenskwaliteit. Ze hebben zelfs een e-book uitgegeven met twaalf mooie wandelroutes in Noord-Holland en omgeving Zwolle. Ik heb de situatie over de uitkijktoren uitgelegd en vertelt welk bedrag nodig is om de toren weer in goede staat te krijgen. Ook heb ik aangeboden weer een leuke wandeling voor de leden te begeleiden. Al snel kreeg ik antwoord; vanuit het Ledenfonds van Univé Noord-Holland ontvangen we een prachtige donatie voor de restauratie! Het resterende bedrag hebben de bezoekers bij elkaar gebracht. Van dat geld willen we ook een nieuw informatiebord plaatsen. Uiteraard met het logo van Univé erop.”

Ken jij ook een maatschappelijk en lokaal project dat in aanmerking komt voor een donatie? 

Dien een aanvraag in!

Tekst: Caroline Vlietstra