16 november 2020Met elkaar
Wat heb je nodig om de zorg voor je naaste vol te houden?
Ieder jaar ontstaat er discussie over de waarde van de waardering die mantelzorgers aangeboden krijgen vanuit de gemeente rond 10 november, de ‘Dag van de Mantelzorg’.
Univé medewerker Githa gaat op pad om mantelzorgtasjes te bezorgen.
En steeds blijkt weer hoe groot de verschillen zijn in het land, terwijl toch echt alle gemeenten volgens mij dezelfde opdracht hebben. De waardering loopt uiteen van vrijwel niks, tot €100,- of misschien zelfs €200,- voor alle mantelzorgers. Of een lunch, workshop, appeltaart, bos bloemen, waardebon… De keuze is reuze, maar waar gaat het nu echt om?
Wat ik me realiseerde door het blog van Margreet van der Voort van 1 november (waarvoor dank), is dat een waardering op 10 november niet veel waard is, als je je de rest van het jaar niet gezien en erkent voelt als mantelzorger.
- Als er niemand is die je op respijtzorg attendeert, terwijl dat zo helpend zou zijn.
- Als ik hoor dat er ouders zijn die omvallen, omdat de zorg voor hun kind zo intensief is, omdat er gewoon geen hulp is, waar wel ten volle noodzaak voor is.
- Als ik hoor dat er minimaal aandacht is voor jonge mantelzorgers, omdat ‘we die hier niet tegenkomen’.
- Als je eindeloos moet wachten voor er iemand überhaupt naar je hulpvraag als mantelzorger kijkt.
Dan vind ik het begrijpelijk dat welke waardering dan ook niet zo goed valt. Want het jaar bestaat uit heel wat meer dagen.. en dat kan zeer pittig zijn, als je er alleen voor staat of geen hulp ervaart.
Natuurlijk gaat het ook in veel gemeenten wel goed, of in ieder geval een stuk beter. Maar ik zou het zo fijn vinden als de gemeenten waar wat te verbeteren valt, deze handschoen nu echt eens zouden oppakken. En laten we eerlijk zijn, het wordt hoog tijd! Adequate ondersteuning levert immers zoveel op. Hoe moeilijk is het om die ene vraag te stellen.. ‘Wat ben je nodig om de zorg voor je naaste vol te houden?’ Daar begint het mee. Erkenning helpt en iedereen snapt dat niet alles op te lossen is en toverstokjes helaas ook voorhanden zijn. Maar gewoon luisteren, meedenken, onafhankelijke ondersteuning bieden en aandacht hebben voor de mantelzorger… echt, het kan en doe het vooral samen, met alle werkers in zorg & welzijn.
Voor mij blijft 10 november een bijzondere dag, rondom die datum spreken we meer mantelzorgers dan anders. Die ons laten weten zich geholpen en gewaardeerd te voelen. Of ons doorgeven dat ze niet meer mantelzorgen, ook dat is reden voor een afsluitend contact. Want hoe pak je na een periode van intensieve zorg de draad weer op? Het hele jaar door melden zich nieuwe mantelzorgers aan. Die we uitleggen wie en wat we zijn en doen. Niet zelden hoor ik dat ze door een kennis, buur of familielid op hun mantelzorger-zijn zijn gewezen. En dat is goed om te horen, maar ook een oproep aan alle werkers in zorgland: Zet je antenne aan voor mantelzorgers, want waar zorg is, is mantelzorg!
Hou vol en pas goed op elkaar, op de Dag van de Mantelzorg en al die andere dagen!
Groetjes,
Paula Bierma
Buurtwerker bij Sociaal Werk De Kop
Links: Paula Bierma, buurtwerker bij Sociaal Werk De Kop
Rechts: Liesbeth Veenman, teamleider Univé.
In 2020 kregen de 1050 ingeschreven mantelzorgers van Steenwijkerland allemaal een mantelzorgtas, uniek gevulde tassen met leuks, lekkers en informatie. Ook Univé heeft hieraan bijdragen. We leveren kleurboeken voor volwassenen en daarnaast gaan we in week 46 tweehonderdenvijfitg tasjes rondbrengen. Liesbeth en Ellen gingen maandag 9 november 2020 al op pad en Jeroen ging op pad met tasjes op een speciale fiets. Deze bakfiets werd beschikbaar gesteld door Ten Veen Tweewielers uit Steenwijk.
Lees meer over deze actie >>
Deel dit bericht