“Meedoen is belangrijk. Maar winnen veel leuker”

Het was de fysiotherapeut van de mytylschool die haar tijdens een clinic op school wees op de mogelijkheden van framerunning. “Ik ging op het frame zitten en wilde er niet meer af”, herinnert ze zich. “Ik had nooit gedacht er zoveel energie van te kunnen krijgen. Niet alleen zijn mijn conditie, hartconditie en uithoudingsvermogen er enorm op vooruit gegaan, het brengt mij ook vrijheid. Ik kan bewegen zonder hulp van anderen, snelheid maken en met mensen mee rennen of ze zelfs inhalen.”

Juliëtte leeft met linkszijdige beperkingen en spasmen door cerebrale parese. Dat is een houdings- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Bij Juliëtte is die beschadiging ontstaan na een herseninfarct op zeer jonge leeftijd. Het maakt bewegen niet eenvoudig. Ze probeerde te paardrijden en hard te lopen. “Door de spalk ging dat alleen tot bloedens toe”, kijkt ze terug. Daarna koos ze voor fitness. Maar het ontbrak haar aan een doel. “Ik vind juist die stijgende lijn zo leuk.”

Eerste internationale medailles
Inmiddels traint Juliëtte bij atletiekvereniging AAC’61 in Assen. De groep framerunners bestaat daar uit 12 mensen, van jong tot ouder. Eén van de trainers is haar vader. Samen zetten ze zich in voor meer bekendheid én erkenning voor framerunning, dat bijvoorbeeld nog geen paralympische sport is. Onterecht vinden ze dat. “Het is echt een sport. Het is niet makkelijk. Wij horen er ook bij.”

Jaarlijks zijn er speciaal voor framerunners wedstrijden in Denemarken. Het internationale toernooi bestaat uit drie dagen trainen en drie dagen wedstrijden. Afgelopen jaar keerde Juliëtte terug met drie medailles: twee gouden en een bronzen.

Wereldrecordpoging
Het succes smaakt naar meer. En dat meer zit erin. Niet alleen is Juliëtte ambitieus, ze heeft al meerdere keren bewezen mee te kunnen met de internationale top. Nog dit jaar hoopt ze het wereldrecord op de 5 kilometer te kunnen aanvallen. Het wachten is op goedkeuring van de internationale bond. “Ik wil in de boeken”, lacht ze. “Ik wil laten zien dat ik het kan en de beste ben.”

Daarna gaat ze voor haar volgende doel: plaatsing voor de Paralympische Spelen in 2028 in Los Angeles. Samen met AAC’61 en haar trainer werkt ze ernaartoe. Naast plaatsing, heeft ze nog grotere plannen: “Meedoen is belangrijk. Maar winnen veel leuker”, lacht ze breeduit.