Bennie Veenstra: “Dat met en voor elkaar-gevoel vind ik mooi”

“Ik heb wel even getwijfeld of ik niet tóch nog even doorging, maar na 46 jaar is het goed zo. Ik begon op mijn 18de als administratief medewerker bij de Onderlinge Leek/Marum e.d. - één van de voorgangers van Univé – en stop nu als ICT-medewerker. Dat is ook het mooie aan werken bij Univé: ik heb veel veranderingen meegemaakt en veel kunnen en mogen doen.

Via een vacature in de Leeksterkrant kwam ik in aanraking met de Onderlinge. Ik heb gesolliciteerd en werd aangenomen. Het waren andere tijden. Ineens stond één van de bestuursleden in de huiskamer om te vertellen dat ik was aangenomen. Daarna heb ik nog gewerkt als ondersteuning op de boekhouding, als hypotheekadviseur en als schadebehandelaar. Ik pakte van alles op en verdiepte me overal in, zo belandde ik iedere keer in andere functies. Vroeger moest je alles een beetje kunnen, nu ben je door wet- en regelgeving meer gespecialiseerd.

Vooral aan mijn periode als schadebehandelaar bewaar ik mooie herinneringen. Ik kwam veel bij klanten thuis om bij schades de situatie te zien en te beoordelen. Dat klantcontact vond ik heel leuk. Sinds 2002 werk ik als ICT’er en help ik mijn collega’s met al hun computervragen. Maar nu is het tijd voor mijn pensioen.

Ik heb natuurlijk nooit bij andere organisaties gewerkt, dus vergelijken is lastig. Maar het vertrouwen dat je hier krijgt en de gemoedelijkheid vind ik mooi. Je merkt dat we een coöperatie zijn door het met en voor elkaar-gevoel, door het naoberschap. Dat zie je ook terug in de activiteiten die we doen voor leden, zoals het ophangen van rookmelders en het Parkinsondiner.

Wat ik nu ga doen? Eerst even helemaal niks, daarna zie ik het wel weer. Wel blijf ik mijn vrijwilligerswerk voor de Stichting Vrienden van Beatrixoord voortzetten. Ik organiseer daar klaverjastoernooien. Met lootjes en prijzen zamelen we geld in voor Beatrixoord in Haren. Soms halen we zo wel 15.000 euro per jaar op. Ja, dat met en voor elkaar-gevoel hou ik er graag in.”